Franciszkanie Sanok

Ogólne informacje

Zakon franciszkański powstał w 1209 roku. Jego założycielem jest św. Franciszek z Asyżu, który żył w średniowieczu, w latach 1182-1226. Jeszcze za życia Biedaczyny z Asyżu jego duchowi synowie dotarli do wielu krajów Europy, zakładając tam klasztory. Wkrótce po jego śmierci, franciszkanie, poprzez Niemcy i Czechy, dotarli do Polski i zamieszkali w największych ówcześnie miastach: we Wrocławiu (1236), Krakowie (1237), Opolu (ok. 1238), Inowrocławiu (1238), Toruniu (1239), Szczecinie (1240) oraz w innych miejscowościach. Na Podkarpaciu franciszkanie najwcześniej osiedlili się w Przemyślu (1237), w Sanoku (1377) i w Krośnie (1378). W ciągu kolejnych wieków obecności w południowo-wschodniej Polsce zakonnicy prowadzili działalność misjonarską, edukacyjną i duszpasterską, skoncentrowaną wokół klasztorów. Franciszkanie początkowo kładli podwaliny pod struktury Kościoła łacińskiego na terenach Rusi i ziemiach przyległych, w tym czasie docierali aż do Mołdawii. Dopiero w latach 60-tych XX wieku przydzielono franciszkanom parafie. W zachowanych do dzisiaj dokumentach Sanok wzmiankowany jest już w roku 1150, jako wczesnośredniowieczny gród. Prawa miejskie uzyskał od księcia halickiego w 1339 roku. Król Kazimierz Wielki w 1344 roku włączył miasto do Korony. Sanok był siedzibą kasztelanii i starostwa grodowego. Stąd pochodził słynny humanista arcybiskup Grzegorz z Sanoka (1406-1477). Powstanie klasztoru franciszkanów w Sanoku wiąże się z postacią księcia Władysława Opolczyka. Z jego...