Parafia Ewangelicko-Augsburska w Sosnowcu

Ogólne informacje

Dzieje ewangelicyzmu w Sosnowcu są ściśle powiązane z historią miasta i regionu – Zagłębia Dąbrowskiego. W Sosnowicach (ówczesna nazwa Sosnowca) nad graniczną rzeką Brynicą w 1859 r. uruchomiono dworzec kolejowy na nowym odcinku Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej wraz z graniczną stacją kolejową (Rosja-Prusy). Do Sosnowca na skutek ówczesnej sytuacji polityczno-gospodarczej dotarł i wielki przemysł oraz jego infrastruktura: kopalnie, huty, przędzalnie, instytucje finansowe i celne, banki, zabudowania fabrykantów i robotników oraz ludzie, a wśród nich ewangelicy. Historia zagłębiowskiego ewangelicyzmu zaczęła się trochę wcześniej. Już od początku XIX wieku do Będzina przyjeżdżał okazyjnie ks. Weber z Tarnowskich Gór, który objął opieką duszpasterską przebywających tam górników. Zmiana nastąpiła w 1840 roku, gdy utworzona w Będzinie oficjalny filiał, podlegający parafii w Wieluniu. Przez następne lata wielokrotnie zmieniano przynależność owego filiału – od Wielunia przez Kielce aż po Piotrków Trybunalski. Zmieniła się też siedziba filiału – po kilku latach z Będzina przeniósł się do pobliskiej Dąbrowy Górniczej, gdzie po latach odprawiania nabożeństw w mieszkaniach prywatnych, szkołach czy salach w 1900 roku poświęcono nowy kościół filialny. Ostatnia zmiana organizacyjna miała miejsce w 1921 roku, gdy całe Zagłębie Dąbrowskie połączono w samodzielną parafię z siedzibą w Sosnowcu. W samym Sosnowcu Kościół ewangelicki rozwijał się niezależnie od filiału...