Nadmorski Park Krajobrazowy

Ogólne informacje

Nadmorski Park Krajobrazowy został utworzony w roku 1978 jako jeden z pierwszych parków krajobrazowych w Polsce. Obejmuje tereny o wyjątkowych walorach przyrodniczych i kulturowych oraz dużym bogactwie i różnorodności krajobrazów. Ponad połowa powierzchni Parku to wody Zatoki Puckiej Wewnętrznej, która oddzielona jest od reszty akwenu piaszczystym, podłużnym wypłyceniem zwanym Ryfem Mew. Część lądowa Parku obejmuje całość Półwyspu Helskiego oraz wąski pas wybrzeża morskiego od Białogóry do Władysławowa. Południowa granica Parku sięga do miejscowości Mechelinki nad Zatoką Pucką. W Parku występują wszystkie typy brzegów morskich, charakterystycznych dla południowego Bałtyku: wybrzeża klifowe, wydmowe i niskie wybrzeża zalewowe. Takie ukształtowanie terenu i związane z tym występowanie zróżnicowanych siedlisk przyrodniczych powoduje, że flora NPK jest niezwykle bogata i różnorodna. Występują tu rzadkie w skali kraju zespoły roślin halofilnych (słonolubnych), psammofilnych (charakterystycznych dla piasków wydmowych), torfowiskowych związanych z wysokim torfowiskiem atlantyckim i zagłębieniami wydmowymi. Ponad 40% powierzchni lądowej Parku pokrywają lasy, które w większości stanowią zbiorowiska borowe, m.in. charakterystyczny dla wybrzeża bór bażynowy z wyróżniającą to zbiorowisko krzewinką - bażyną czarną. Pełnią one przede wszystkim funkcje ochronne – umacniają wydmy i klify nadmorskie. Na terenie Parku występuje wiele gatunków objętych ochroną oraz rzadkich i ginących w...